wtorek, 15 grudnia 2009

Spłata kredytu studenckiego.

Spłaty zobowiązań dodatniego bilansu płatniczego stanowić będzie
^zwykle trudny problem. Jak wskazuje doświadczenie państw
które przeszły drogę rozwoju zbliżoną do obecnych krajów sła-
bo rozwiniętych, istotną poprawę sytuacji płatniczej wobec zagra-
-lnicy można osiągnąć tylko przez wszechstronny rozwój produkcji
eksportowej o szerokim asortymencie i odpowiedniej jakości.
Obecny poziom rozwoju sił wytwórczych w krajach słabo roz-
winiętych wskazuje raczej na to, że stwarzanie przesłanek do
[osiągnięcia gospodarczo-finansowej niezależności od zagranicy
wymagać będzie dość długiego okresu spłaty kredytu studenckiego. Możliwość skrócenia tego
okresu zależeć będzie w znacznym stopniu od charakteru i tem-
pa przemian polityczno-społecznych w tych krajach, od rozwoju
ich wzajemnej współpracy gospodarczej oraz od rozwoju stosun-
ów ekonomicznych z krajami socjalistycznymi.

Konkurencja w kredytach studenckich.

Ze względu na fakt, że kraje słabo rozwinięte mają dość zbliżoną (konkurencyjną) strukturę gospodarki, nie dającą możliwości szybkiego zwiększenia samowystarczalności w ramach regionu objętego porozumieniem integracyjnym i często wykazują
niedojrzałość polityczną, nie należy oczekiwać zbyt wielkich
sukcesów z racii xawierania tveh nnmzumkó Dnumdza one led niedojrzałość polityczną, nie ^należy oczekiwać zbyt wielkich
sukcesów z racji zawierania tych porozumień. Dowodzą one jednak istnienia tendencji konsolidacyjnych, które w dalszej przyszłości mogą doprowadzić do jedności gospodarczej i politycznej kredytów PKO studencki-kredyt.pl
państw nowo wyzwolonych: Nie jest to bez znaczenia dla ich
roli na arenie międzynarodowej i ich siły przetargowej w rozmowach z rozwiniętymi państwami kapitalistycznymi.

Kredyt studencki w Filipinach.

Jeszcze mniej korzystnie dla państw kapitalistycznych wy-
padnie to porównanie z punktu widzenia celu udzielanej pomocy kredyt studencki państw zachodnioafrykańskich (Dahomej, Ghana, Górna Wolta, Gwinea, Liberia, Mali, Mauretania, Niger, Nigeria, Senegal
i Togo) doszło do porozumienia w zakresie koordynacji inwe-
stycji i polityki uprzemysłowienia. Państwa Bliskiego Wschodu
(Turcja, Iran, Pakistan) podpisały w lipcu 1964 r. umowę
o współpracy gospodarczej, której celem jest koordynacja pe-
wnych działań gospodarczych/1 a zwłaszcza polityki transporto-
wej. Państwa arabskie- (ZRA, lrak? Jordania, Kuwejt i Syria)
utworzyły >na mocy umowy z sierpnia 1964 r. porozumienie
o współpracy gospodarczej, a w listopadzie 1964 r. nastąpiło zawarcie oddzielnego układu tego typu między Algierią, Maro-
kiem, Libią i Tunezją. Strefę wolnego handlu powołały od połowy 1967 r. studencki-kredyt.pl trzy państwa Dalekiego Wschodu: Syjam, Malezja
i Filipiny.

Kredytowe dostawy dóbr inwestycyjnych dla kredytów studenckich BGŻ.

Państwa socjalistyczne udzielają pomocy krajom słabo rozwiniętym głównie w formie kredytowych dostaw dóbr inwestfcjnych. Dostawy towarów na warunkach kredytowych nie wy-
Ikają przy tym z przesycenia rynków krajów socjalistycznych,
rzeciwnie — na te środki inwestycyjne istnieje ciągle duże
potrzebowanie i nie zaspokojny popyt w ramach obozu państw
balistycznych 35. Z tego właśnie punktu widzenia trzeba ocenić
znaczny wysiłek państw socjalistycznych skierowany na udzielnie pomocy narodom żyjącym w niedostatku i nędzy, zwłaszcza
j|*dla bogatych państw kapitalistycznych, przede wszystkim
Stanów Zjednoczonych, udzielanie*tzw, pomocy jest nie tyle
ofiarą, ile pomaganiem własnej gospodarce w rozwiązaniu trudności zbytu. Podnoszenie do rangi problemu przez ekonomistów
burżuazyjnych różnic ilościowych w kwotach pomocy rozwojowej świadczonej przez państwa dwóch systemów gospodarki
światowej nie wydaje się przekonujące, jeśli wziąć pod uwagę
obiektywne możliwości i porównać je z rzeczywiście udzielaną
pomocą.

Gospodarka a kredyt studencki.

Dla państw gospodarczo słabo rozwiniętych ogromne znacze-
nie ma fakt, że mogą one w coraz większym stopniu korzystać
z pomocy państw socjalistycznych i nie muszą bezwolnie podpo-
rządkowywać się dyktatowi politycznemu ani kaprysom kapitału
prywatnego z państw imperialistycznych. W przypadkach wy-
wierania na nie presji przez państwa kapitalistyczne mogą one
utrzymać swą suwerenność uciekając się do pomocy państw so-
cjalistycznych. Tak było w przypadku Egiptu, Burmy, Kuby
i Ghany, gdy kraje te weszły w konflikt z państwami kapitali-
stycznymi. Imperialistom nie udało się zmusić tych krajów do
kapitulacji, gdyż w porę otrzymały one pomoc ze Związku Ra-
dzieckiego i krajów demokracji ludowej dla kredytu studenckiego 2009.

Kredyty jako forma pomocy dla państw i studentów.

Wzrost pomocy państw socjalistycznych dla krajów słabo roz-
winiętych był możliwy z jednej strony dzięki ogólnemu rozwo-
jowi potencjału gospodarczego państw socjalistycznych, a z dru-
giej — dzięki pomyślnemu-*rozwojowi stosunków handlowych
z krajami słabo rozwiniętymi, do których eksport odbywa się
w połowie na podstawie udzielonych kredytów.

Kredyt studencki pko w USA.

Choć wielkość pomocy z państw socjalistycznych nie dorównu-
je jeszcze sumom świadczonym przez kraje kapitalistyczne, to
jednak dwa fakty zasługują na wyraźne podkreślenie: 1) pomoc
państw socjalistycznych kierowana jest głównie do państw, któ-
re zerwały z blokiem państw imperialistycznych, 2) wysiłek
państw socjalistycznych w kierunku niesienia pomocy państwom
słabo rozwiniętym jest w stosunku do ich możliwości finanso-
wych większy niż pomoc świadczona orzez naństwa kanital

wych większy niż pomoc świadczona przez państwa kapitali-
styczne w stosunku do ich możliwości. Pomoc państw socjali-
stycznych odgrywa niemałą rolę w tym, że Stany Zjednoczone
w ogóle zainteresowały się pewnymi krajami słabo rozwiniętymi.
Tak było w przypadku Syrii, Jemenu, Ghany, Gwinei, Tunezji,
Cejlonu, Kraje te do połowy 1955 r. nie otrzymały od USA żad-
nej pomocy, Abisynia — jedno z najbiedniejszych państw Afry-
ki i świata — otrzymała w sumie zaledwie 10 min dol w kredytach studenckich BGŻ.

Pomoc wojskowa dla studenów.

W pomocy amerykańskiej dla krajów słabo rozwiniętych duży
procent zajmuje pomoc czysto wojskowa. W ramach pomocy
państw socjalistycznych dla państw słabo rozwiniętych przeważa
zdecydowanie pomoc o charakterze gospodarczym. Pomoc woj-
skowa była dostarczana z państw socjalistycznych tylko tym
państwom słabo rozwiniętym, które były bezpośrednio zagrożo-
ne agresją państw imperialistycznych. Nie miały one możliwości
zapewnienia sobie obrony we własnym zakresie i — oczywiście
— nie mogły liczyć na pomoc państw kapitalistycznych. Bez
otrzymania pomocy wymienione państwa stałyby się niewątpli-
wie ofiarami agresji i podboju, pomoc ta przyczyniła się więc do
utrzymania pokoju na tych terenach. Kredyt studencki PKO.

Pomoc socjalistyczna w kredycie studenckim PKO.

Pomoc przyznana przez państwa socjalistyczne krajom słabo
podwiniętym we wszystkich formach została oszacowana przez
organy statystyczne ONZ za okres 1955—1972 na 14,4 mld doi.,
a w latach 1973—1974 po około 2 mld doi.37 Pomoc udzielana
jest w kredycie studenckim PKO przeważnie w formie kredytów oprocentowanych w wyso-
kości 2 lub 2,5% w stosunku rocznym i spłacanych w okresie od
5 do 30 lat, przy czym w wypadku kredytów inwestycyjnych
spłata rozpoczyna się po oddaniu obiektu do użytku. Prócz tego
państwa socjalistyczne świadczą bezzwrotną dwustronną i wielo-
istronną pomoc techniczną za pośrednictwem agencji ONZ.
! Dwustronna pomoc techniczna udzielana przez państwa socja-
listyczne krajom słabo rozwiniętym polega na wysyłaniu fa-
chowców do krajów otrzymujących pomoc inwestycyjną w celu
budowy i uruchomienia obiektów przemysłowych oraz szkolenia
personelu miejscowego w zakresie opanowania technologii pro-
dukcji. Studenci z krajów słabo rozwiniętych mają zapewnioną
możliwość bezpłatnych studiów i otrzymania stypendium
w ZSRR i w innych państwach socjalistycznych.

Pomoc krajom słaborozwiniętym.

Niesienie pomocy krajom słabo rozwiniętym przez państwa
Socjalistyczne stało się szczególnie pilne od 1961 r., w związku
[z zaostrzeniem warunków pomocy stawianych przez państwa kapitalistyczne oraz wyraźnym spadkiem udziału „pomocy rozwo-
Ijowej" dla terenów najbardziej zacofanych, a także kierowaniem prywatnych kredytów i inwestycji bezpośrednich na tereny pewne politycznie.

Zwiększanie obrotów handlowych z krajami słabo rozwiniętymi poprzez kredyt studencki.

Realne są możliwości znacznego zwiększenia obrotów
handlowych z krajami słabo rozwiniętymi. Można zwłaszcza po-
ważnie zwiększyć import tropikalnych towarów żywnościowych
fi surowców z krajów afrykańskich, a w zamian dostarczać im-
pyięcej niż dotychczas towarów przemysłowych, na co pozwala
iaczny już i szybko rozwijający się potencjał przemysłowy
«ństw socjalistycznych. Rozwój wzajemnej wymiany towaro-
wej może zapewnić obopólne korzyści i przyspieszyć rozwój go-
spodarczy państw słabo rozwiniętych kredytów studenckich.

Nadwyżki towarowe

Nadwyżek towarowych, zwłaszcza surowców rolnych, które nie mogą
być sprzedane przez państwa słabo rozwinięte na rynkach kapi-
talistycznych czy to ze względu na zbyt niskie ceny, czy bojkot
polityczny. W warunkach pogarszania mą „terms of trade" dla
krajów słabo rozwiniętych, polityka tego rodzaju pozwala tym
krajom na — przynajmniej częściowe — polepszenie warunków
sprzedaży i odrzucanie warunków wymiany, dyktowanych przez
monopole handlowe z państw kapitalistycznych oraz nabywanie
towarów "w krajach socjalistycznych. Różne formy pomocy
państw socjalistycznych, bardziej odpowiadające potrzebom roz-
wojowym państw gospodarczo słabo rozwiniętych niż formy po-
mocy ze strony państw kapitalistycznych, są jednym z istotnych
sprawdzianów jakościowej przewagi pomocy socjalistycznej i kredyt studencki pko.

Rozpad starożytnego kredytu studenckiego.

Interesy drobnego chłopstwa reprezentowali studenci ;*w starożytnym Rzymie
bracia Grakchowie; walczyli oni z arystokracją rzymską, domagając się
parcelacji latyfundiów i rozdziału ziemi między drobnych chłopów oraz
forsowali w senacie rzymskim uchwalenie prawa zbożowego, na mocy któ-
rego plebejusz mógłby kupować chleb po niskiej cenie. W czynnej obro-
nie uciśnionych niewolników występowali przywódcy powstań niewolni-
czych, Eunus i Kleon (powstania sycylijskie w latach 138—132 p.n.e.) oraz
Spartakus i Kriksos (powstanie niewolników w latach 74—71 p.n.e.),

W okresie rozpadu świata starożytnego powstała nowa ideologia —
chrześcijaństwo. Potępiała \ ona bogactwo materialne i głosiła równość
w dziedzinie spożycia użytkowania dóbr; uznawała jednak konieczność za-
chowania prywatnej własności środków produkcji.

Starożytny Rzym

podobne uwagi ogólne można uczynić na temat myśli ekonomicznej
w starożytnym Bzymie, która była znacznie uboższa niż w Grecji Szcze-
gółowe rady, w jaki sposób prowadzić gospodarstwo niewolnicze, zebrał
Katon Starszy (234—149 p.n.e.) w pracy De agri cultura. Był on zwolen-
nikiem rolnictwa, zwłaszcza hodowli, co stanowiło odbicie gospodarczego
charakteru Bzymn w tym okresie. Zagadnienia agrarne były również
przedmiotem zainteresowań gospodarczych Varrona (116—77 pjte.), który
nazywał niewolnika narzędziem mówiącym (instrumentum vocale), w od-
różnieniu od bydła roboczego (instrumentum semivocale) i zwykłych, nie-
mych narzędzi (instrumentum mutum). Słynny mówca i mąż stanu Cf-
cero (106—43 p.n.e.), wyrażał się pogardliwie o drobnym handlu, popierał
natomiast handel wielki i kredyt studencki.